Fasolka po bretońsku to jedno z moich absolutnie ulubionych dań, a w dodatku kojarzy mi się bardzo przyjemnie, bo z dzieciństwem. Gęsta, mocno pomidorowa, pachnąca ziołami i wędzonką... To jedna z tych potraw, do których nie potrzebuję żadnych dodatków typu pieczywo - po prostu ładuję sobie pełną michę fasolki i wyjadam łyżką bez niczego :) A gdy zaczęłam sama ją gotować, doceniłam tę prostotę przyrządzania jednogarnkowych dań.
Fasolka po bretońsku
Składniki:
- 0,5 kg fasoli piękny jaś
- 3 liście laurowe
- 4 ziarna ziela angielskiego
- 1 średnia marchewka
- 250g dobrej kiełbasy
- 250g wędzonego boczku
- 2 duże cebule
- 2 ząbki czosnku
- puszka krojonych pomidorów bez skóry
- czubata łyżka koncentratu pomidorowego
- 1 łyżka mąki
- 1 łyżka masła
- przyprawy: sól, pieprz, majeranek, cukier
Przygotowanie:
1. Fasolę zalać wodą wieczorem, dzień przed gotowaniem i tak zostawić na noc.
2. Wodę wylewamy, fasolę zalewamy świeżą wodą i gotujemy, wraz z liśćmi laurowymi i zielem angielskim. Po 20 minutach dodajemy pokrojoną w kostkę marchewkę. Całość gotujemy do miękkości jeszcze przez ok. 25 minut - łączny czas gotowania dla fasoli to więc ok. 45 minut.
3. Kiełbasę i boczek kroimy w kostkę, podsmażamy na patelni - nie ma potrzeby dodawać tłuszczu, wytopi się on z boczku. Pod koniec smażenia dodajemy pokrojoną drobno cebulę.
4. Podsmażone wędliny z cebulą dodajemy do garnka z fasolą, dodajemy też pomidory z puszki, koncentrat pomidorowy i posiekany czosnek.
5. Na tej samej patelni, na której smażyliśmy mięso rozpuszczamy masło i dodajemy mąkę, energicznie mieszając aż stworzy się zasmażka. Dodajemy ją do fasolki i dokładnie mieszamy, aby nie powstały grudki.
6. Fasolę doprawiamy solą, pieprzem i majerankiem. Gdyby była zbyt kwaśna, można dodać trochę cukru.
7. Gotujemy jeszcze chwilę, aż do zgęstnienia. Fasolka jest lepsza na następny dzień, gdy wszystkie smaki się ze sobą zmieszają. Można ją mrozić.
Gdy na początku grudnia zobaczyłam w Empiku te cudowne papilotki do muffinek w reniferki i świąteczne kolory (i w dodatku przecenione o 25%!), już wiedziałam, do czego ich użyję. Postanowiłam w tym roku upiec świąteczną muffinkę każdemu z moich uczniów. Święta to czas, gdy tak po prostu dziękuję ludziom za to, że są i staram się każdej osobie sprawić drobną przyjemność. Dlatego właśnie piekłam te muffinki do prawie 1 w nocy (z pomocą M.) a dziś od rana robienie lukru i posypywanie skórką pomarańczową. Cóż rzec - warto było!
